Om een lucifer aan te steken hoef je de kop niet tegen de zijkant van een luciferdoosje te strijken. Doe het gewoon ZO!

De ontdekking van vuur was een van de grootste verworvenheden van onze voorouders. Aanvankelijk werd vuur gemaakt door twee stukken hout zo tegen elkaar te wrijven dat de schurende vezels spontaan ontbrandden. In de loop der tijden zijn de methoden veranderd en werden de vonken verkregen door te slaan.

Later kwamen er aanstekers en lucifers, en we kunnen ons het leven niet meer zonder voorstellen. Wat zou jij doen als je geen lucifers meer had tijdens het grillen of om iets in brand te steken? Zou jij op een of andere manier een vlam kunnen maken? Als je een scout was, zou dat geen probleem voor je zijn, maar voor de meeste mensen zou het een hele toer worden.

Als je toevallig geen lucifers bij je hebt omdat het doosje waarin ze zitten vochtig is of het strijkoppervlak waar je de lucifer langs moet strijken te vaak gebruikt is, wat doe je dan? Je hoeft het kamp nog niet op te ruimen en het kampvuur te vergeten, strijk gewoon een lucifer tegen een andere aan, zoals je in onderstaand filmpje kunt zien. Vermeld moet worden dat tegenwoordig het merendeel van de lucifers alleen kan ontbranden door de kop langs het strijkoppervlak (het ruwe oppervlak aan de zijkant) te strijken.

Dat maakt dus ook spontane ontbranding, veroorzaakt door het wrijven tegen andere oppervlakken, onmogelijk. Dat is wel mogelijk met fosforlucifers, die kunnen worden aangestoken door ze bijvoorbeeld langs de zool van de schoen te strijken.